ใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ

คุณภาพชีวิตที่ดี

     เรื่องธรรมดาของมนุษย์ทุกคนตั้งแต่เกิดจนเติบโต และเข้าสู่บั้นปลายทางของชีวิตทุกคน ปรารถนาที่จะมีชีวิต ใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข ทารกน้อยต้องการให้คุณพ่อ คุณแม่ประคบประหงมเอาอกเอาใจ เด็กวัยไร้เดียงยังอยากมีของเล่นที่สวย ๆ งาม ๆ และชีวิตอย่างสนุกสนานกับเพื่อน ๆข้างบ้าน คนหนุ่มคนสาวอยากใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่ได้เที่ยวนอกบ้าน ห้างสรรพสินค้า ดูหนัง ฟังเพลง และใช้เทคโนโลยีใหม่ ๆทั้งโทรศัพท์มือถือ I pad I phone หรือเทคโนโลยีอื่น ๆ ที่ทันสมัย คนทำงานมีรายได้อยากมีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เยอะแยะไปหมด ทั้งบ้าน ทั้งรถ เครื่องประดับ คนจน ๆก็อยากร่ำรวย มีโชค มีลาภ คนร่ำรวยแล้วก็อยากร่ำรวยขึ้นกว่าเดิม คนชราหรือผู้สูงอายุ ก็ยังอยากให้ลูกหลานเอาอกเอาใจ ยังไม่อยากตาย ซึ่งทุกคนทุกวัยที่กล่าวมาแล้วล้วนจะเห็นว่า ทุกชีวิตต้องการแต่ความสุข

คุณภาพชีวิตที่ดีคือการมีชีวิตที่ยืนยาวด้วยสุขภาพที่แข็งแรงแบบองค์รวม สามารถทำกิจวัตรต่างๆได้ด้วยตนเอง เพื่อยังประโยชน์แก่ตนเองและสังคมได้อย่างเต็มศักยภาพ ไม่ว่ามีอายุเท่าใดมีโรคประจำตัวหรือไม่ก็สามารถมีสุขภาพแข็งแรงแบบองค์รวมได้ด้วยการออกกำลังกายและคลายเส้นอย่างถูกวิธีในที่ๆมีอากาศถ่ายเทได้ดีโดยมีโค้ชผู้เชี่ยวชาญแนะนำ และทานอาหาร”ให้ครบ ห้าหมู่”

คำถามถามว่า ความสุขที่เรารู้สึกได้และเห็นว่ามีความสบายในชั่วครู่ชั่วยาม หรือเพียงระยะหนึ่งนั้น เป็นความสุขของชีวิตที่มีคุณภาพหรือ คุณภาพชีวิตหรือไม่

หากเรามองภาพแค่คนร่ำรวยคนหนึ่ง มีคฤหาสน์หลังใหญ่ ขับรถเบ๊นซ์ พาครอบครัวไปทานหูฉลามน้ำแดงที่ภัตตาคารหรู และจากนั้นก็ไปช้อปปิ้งต่อ ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า ยี่ห้อแบรนด์เนม และเดินพูดคุยกันอย่างสนุกสนานนั้น ภาพที่เห็นเราอาจสรุปได้ว่าเขามีชีวิตอย่างมีความสุข

แต่อีกภาพหนึ่งของชีวิตเศรษฐีพันล้านคนหนึ่ง นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงคนป่วยไข้ด้วยโรคมะเร็งตับขั้นสุดท้าย ในพยาบาลเอกชนหรูแห่งหนึ่ง ห้อมล้อมด้วยภรรยา และลูก ๆ ที่มาให้กำลังใจกลับมองว่าที่ผ่านมาของของการใช้ชีวิตอยู่กับเงินร้อยล้าน พันล้านกลับไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย

ดังนั้น ชีวิตที่มีความสุข หรือชีวิตที่ดี มีคุณภาพนั้นเป็นอย่างไร